Ονειρεμένη μου ματιά και
μαγική μου εικόνα, δώσ’ μου
τση αγάπης σου νερό
κι ας είναι μια σταγόνα.
***********************
Να ‘σουν νιφάδα του χιονιού
στα χέρια να σε πιάσω,
να λιώσεις να γενείς νερό
να ξεδιψάσω…
***********************
Για μένα φλέβα με νερό
να πιω ποθές δεν έχει
και το στερούμαι και διψώ
ακόμη κι όντε βρέχει.
***********************
Εγώ σου ζήτηξα νερό
να πιω να μην ποθάνω
κι αυτός μου είπε:
«πόθανε, έχω μα δεν σου βάνω…»
***********************
τρέχει νερό στον ποταμό,
με τρέχει λίγο-λίγο,
άχι και να ‘τρεχε πολύ
να τ΄ ακολουθώ να φύγω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου