Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Το νιο το ευλογημένο το αθάνατο νερό

Ονειρεμένη μου ματιά και

μαγική μου εικόνα, δώσ’ μου

τση αγάπης σου νερό

κι ας είναι μια σταγόνα.

***********************

Να ‘σουν νιφάδα του χιονιού

στα χέρια να σε πιάσω,

να λιώσεις να γενείς νερό

να ξεδιψάσω…

***********************

Για μένα φλέβα με νερό

να πιω ποθές δεν έχει

και το στερούμαι και διψώ

ακόμη κι όντε βρέχει.

***********************

Εγώ σου ζήτηξα νερό

να πιω να μην ποθάνω

κι αυτός μου είπε:

«πόθανε, έχω μα δεν σου βάνω…»

***********************

τρέχει νερό στον ποταμό,

με τρέχει λίγο-λίγο,

άχι και να ‘τρεχε πολύ

να τ΄ ακολουθώ να φύγω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου